poezjaczarnulki1953
  Żeby tak można
 

Żeby tak można







Roztrzaskałam kryształową kulę -
zamglona iluzoryczna przyszłość
rozprysnęła na kawałki , podkowa
na ustach chyli ku dołowi.

Młodość daleko została w tyle,
zdrowie i sokoli wzrok
stale się gubią - z odchudzonego
portfela nikną pieniądze.

Zapowiadany raj pożarły
rekiny finansjery.
Trzykrotne ała poprzedza
wstanie z klęczek.

Wyprałam,wysuszyłam
i wyprasowałam moją przeszłość,
starannie wieszając ją w szafie.
Była dla mnie taka dobra
miła i czuła.
 
Znajome  twarze
roztaczały bezpieczny parasol.
Podskoki na skakance
nie kończyły się
strzykaniem w plecach.

Żeby tak chociaż na krótko
powrócić do przeszłości.
Żeby.



czarnulka1953
07. 06. 2012.

 
  Dzisiaj stronę odwiedziło już 417 odwiedzający (495 wejścia) tutaj!