Samotność


 

samotność czekała
w każdym kącie
nieme obrazy
usmiechały się
tajemniczo z przeszłości

tam za rogiem
nie widać
co przyniesie
ze sobą los
apatia - tak długo do jutra

głuche trzaskanie
sąsiedzkich drzwi
rozbijają cenne marzenia
gradobicie w skroniach
potęgują ból

plaster nie zalepi
rannych obolałych wspomnień
po nieprzespanej nocy
może jutro przydzie ratunek
Boże...a jeśli nie zdąży

wiersz ten dedykuję mojej kuzynce...dla której nie bedzie juz jutra - odeszła wczoraj...