poezjaczarnulki1953
  Spoglądam wstecz 22
 
Spoglądam wstecz








z  niedowierzaniem
spoglądam wstecz
puste krzesła zasnuła
przeszłość

stary guzik
mieszkaniec wiekowej
otomany nie pasuje
do teraźniejszości

w pożółkłym notesiku
zapisane kopiowym
ołówkiem piosenki
czekają zmartwychwstania

rozdzieram powłoki
zapomnienia by wyłuskać
drogocenne epizody
zszarzałe obrazy
zaciera czas

tylko słowa
świątecznych kolęd
wciąż znajomo brzmią
w uszach




czarnulka1953
20. 12. 2013

 
  Dzisiaj stronę odwiedziło już 32 odwiedzający (38 wejścia) tutaj!