Nie warto łatać



Nie warto łatać
starych dziur, cerować rzeczy,
które wciąż się prują.
Zbutwiałych drzew odnawiać
nową farbą, hołdować tych,
co przeciw tobie knują.

Ustawiać cokoły dla
bałwochwalców, nadstawiać
plecy do chłostania.
Z ciemiężcy ze strachu
robić boga, upadlać się
bez szemrania.

Rzadko bywaj tam,
gdzie ciebie zapraszają,
otrzep na zawsze
z pseudo przyjaciół, nie czyń
z siebie krowy dojnej -
uciekaj przed tym zawczasu.

Co to za przyjaźń, co błądzi
po lasach, po cichu
krzywdzącym przyklaskuje.
Z pozoru w owczej
skórze,  nóż wbija w plecy -
zza nich z pogardą opluje.

To co odeszło, nigdy nie wróci.
Nie wszystko co podlewasz,
dobrem wykiełkuje. Rzuconą
rękawicę odrzuć za siebie.
Idź z podniesioną głową
przez życie.




czarnulka1953
03. 07. 2013.