samotności

na rozstajach krętych
ścieżek zakwitły pierwsze
krokusy
milkną złowrogie
echa

w potokach słów
ujrzałam złotą rybkę
wiem
ona wróci

wśród życia dróg
zamajaczyły promyki
nadziei
pojedyncze
poczekam

już coraz mniej
uwiera  mnie przykry
ciąg zdarzeń

dziękuję Jemu
i tobie
bo przecież ....
ty wiesz



czarnulka1953
01. 08. 2021