To tylko wiatr

To tylko wiatr
zepchnął mnie na głębię,
komu ta złudna radość
- sępom i wronom
gdy sokołów coraz mniej

Wyrywam się  z  rzeczywistości
by popłynąć w otchłań marzeń
wirujące sceny dają iskrę radości
na małą chwilę
Ech...

Warto pamiętać Atlantę,
kiedy pocałunek Retta coraz bledszy,
za czym tęsknić 
gdy marzenia dziecięcej
Drogeny przybrały inne barwy.

Poetów - wojownicze CD mutanty
zepchnęły z regałów.

Czekam na zbliżające się Święta,
kiedy  zanucę polskie kolędy
a na stole zagoszczą  grzyby
pachnące  polskimi lasami.

Tylko pustych miejsc znowu
 przybędzie przy świątecznym stole.


czarnulka1953
10.12.2011