W zakamarkach domysłów
i prawd, niedowierzanie
przeciera oczy.

 

Spoglądam wstecz,
gdzie uśpiłam
rozterki.

 

Ile skał wydrążą potoki,
nim w człowieku
obudzi się człowiek.

 

Okradziona ze złudzeń
nie zachłystuję się słowem,
raczej dławię treścią.



czarnulka1953