poezjaczarnulki1953
  Nie do pary
 
Nie do pary






We dwoje, a ciągle
nie do pary.

Więziona  przeszłością,
nadgryziona przez życie,
bardziej martwa niż żywa,
cerujesz rozdarcia.

Odwrócona tyłem do jutra,
wydłubujesz z epizodów
resztki złudzeń,
zrywane nic nie znaczące
kartki z kalendarza,
pomagają przetrwać.

Kostką cukru nie osłodzisz
przykrych zdarzeń,
podnieś i utul spopielone
marzenia.

Spójrz na Fenixa.

Podepcz przeciwności
i zawalcz - echo wypowiada
twoje imię.

Tylko umarli zatrzasnęli
na zawsze za sobą
drzwi.



czarnulka1953

16. 07. 2015


z internetu
 
  Dzisiaj stronę odwiedziło już 198 odwiedzający (238 wejścia) tutaj!