Pustka

 

uciekam przed jaskrawością

dwuznacznych prawd

 

w błękicie twoich oczu

tonę każdego ranka

szukając nadziei

uśpione tamte dni

i tamte noce milkną

 

w podkrążonych oczach

pustka odnalazła przystań

dotykam dłoni czerwienią ust

 

ostatni krzyk

nie płyń

za daleko

twój oddech burzy mój spokój

nie widzisz

drżę

 

szukam siebie na rozstajach snów

wiatr ścieli cmentarnymi

alejkami niepewność

obleczone podmuchem zapomnienia

wygrzebuję ocalałe epizody

 

milkną spłoszone prośby

 

już nie ufam dzisiejszym dniom

obłuda buduje imperia wybranym

reszta n usługach wtajemniczenia

 

 

hipokryzja

 

zrywam kolejne kartki z kalendarza

z wnętrza spływają ciche łzy

reszta jest milczeniem

i to na nic

nie warto

 

czarnulka1953

03.07.2022