Naucz mnie

Ty Panie o mnie wszystko wiesz,
przed Tobą ukryć nic nie zdołam.
Mądrymi radami karmisz mnie,
dlatego często do Ciebie wołam.

Stale wyciągasz do mnie dłoń,
gdy się zachwieję - ramię podasz.
Częsty smutek zamieniasz w śmiech,
i dajesz ciągle mi oparcie.

Niejeden hardy połamał zęby,
chcąc zawczasu ubiec Cię Panie.
Los rzucił pyszałka na kolana,
na nic się zdało - popisywanie.

Występni,wróżbici,fałszywi prorocy,
manią wielkości - owładnięci.
Za życia sobie stawiają cokoły,
z których zostaną za chwilę zdjęci.

Ja bezgranicznie ufam Ci Panie,
nawet za łzy przelane dziękuję.
Czemuś to służy - i Ty to wiesz,
za co z całego serca dziękuję.

Naucz mnie Panie mój pokory,
szacunku do ludzi i ich ułomności.
Bym mogła bardziej rozumieć świat
i wszystkie jego - zawiłości.




czarnulka1953
31.10.2011