Sa ludzie

 

Wiersz o ludziach, miłości, tęsknocie 


 
 

 

Są ludzie, którzy kawał świata przeszli,
zastanawiając się nad ludzką wiedzą.
Wiedzą, że perła jest cierpieniem muszli,
lecz czym są łzy -  nie wiedzą!

Łzy wypalają na policzkach ścieżki.
Serce oszalałe bije z rozpaczy.
Trwoga zabija dobre myśli.
Czy jutrzejszy dzień mnie zobaczy.

Dwoje ludzi zamkniętych w swoich  światach,
usłyszało śpiew liści na wietrze.
Pokochało stokrotki na łące
i kopciuszka w małej książeczce.

Chcieli różę ukraść małemu księciu,
jedno przed drugim ofiarując ja sobie.
Czy wystarczy im tej miłości,
która kiedyś przysięgali sobie.

Czy zatęsknią jak kiedyś za sobą,
za dotykiem  cieplej dłoni,
i odkryją na nowo moc uczucia
przed którym nikt się nie uchroni.

Autor:
czarnulka1953