Zostawiles

              

Zostawiles  - ojczysty kraj,
polskie morze - rodzinne strony.
Szum Baltyku , piaszczyste plaze,
zachod slonca - Baltykiem topiony.

Glos z daleka niosl sie po fali,
z morska bryza - przyszedl z oddali.
Bys sie wybral w dalekie kraje,
gdzie Bog mlodym - zbednym sie staje.

I uczyles z sercem - pokory,
by porzucili - szerokie tory,
by na milosc sie otwierali,
waska sciezka ku Bogu zmierzali.

Sam obrales samotne zycie,
by moc spelniac sie nalezycie,
pomoc tam - gdzie smutek i trwoga,
w ich imieniu przemawiac do Boga.

Wiec wedrujesz - wciaz w obce kraje,
pielgrzymujac - milosc rozdajesz.
Dookola o wszystkich dbajac,
o sobie  - czesto - zapominajac.

Lecz gdy staje ktos obok w potrzebie,
 - zawsze moze liczyc na Ciebie,
bo swoj zapas rad masz bez liku...
nasz czcigodny Ksieze Henryku 



czarnulka1953
08.06.2011.